سیمای حضرت محمد(ص) در تورات و انجیل

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناًحَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا 

        
ظهور پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ بنا بر آن چه که در قرآن آمده است در کتب ادیان پیشین از جمله در دین مسیح و دین یهود مژده و بشارت داده شده است چنان که خداوند در قرآن کریم می فرماید:

آنان که پیروی می کنند از پیامبر نبی امی که نام و بشارت او را نزد خود در تورات و انجیل می یابند ۱ ظاهر آیه شریفه دلالت بر این دارد که صفات: رسول و نبی امی یعنی حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در آن کتاب ها مکتوب و مدون است. و در جای دیگر می فرماید: هنگامی که عیسی بن مریم به بنی اسرائیل گفت که من همانا رسول خدا به سوی شما هستم و حقانیت کتاب تورات را که در مقابل من است تصدیق می کنم و نیز شما را مژده می دهم که بعد از من رسول دیگری می آید که نامش احمد است۲ 

در کتب عهدین پیامبر اسلام آن چنان دقیق معرفی شده بود که بسیاری از دانشمندان یهود در زمانی که بعثت پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نزدیک بود به وقوع برسد، از جاهای مختلف به سرزمین عربستان کوچ کردند تا ظهور آن پیامبر موعود را در یابند چنان چه قرآن کریم می فرماید: آنهایی که کتاب آسمانی را به آنان داده ایم او را (حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ ) هم چون فرزندان خود می شناسند (اگر چه ) جمعی از آنان با این که می دانند حق را کتمان می کنند. ۳ 

البته آن چه که از تورات و انجیل امروزه در دست یهودیان و مسیحیان هست به صورت تحریف شده است بیش تر مطالبی که درباره سیمای پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و خصوصیات آن حضرت در این دو کتاب آمده بود برداشته اند.

جارود بن علا از دانشمندان نصاری بود که با قومش حضور حضرت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ آمده و خطاب کرد: من به حقیقت نزد تو آمده تا با صدق و صفا با تو سخن گویم قسم به کسی که تو را به حق به نبوت مبعوث کرده صفات تو را در انجیل یافته ام تحیّت و تهنیّت برای تو و سپاس برای کسانی که تو را گرامی می دارند. سپس شهادتین گفت و مسلمان شد. ۴ 

بر حسب نقل انجیل، حضرت عیسی ـ علیه السلام ـ بعد از خود از شخصی خبر می دهد که شرعش ابدی و حکومتش برای همیشه باقی خواهد بود. انجیل یوحنا حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ را بیان کننده علوم راه های هدایت معرفی کرده و می گوید: و بسیار چیزهای دیگر دارم به شما بگویم لیکن اکنون طاقت تحمل آن ها را ندارید ولی چون او، یعنی روح راستی آید، شما را به جمیع راستی هدایت خواهد کرد زیرا که از خود تکلم نمی کند بلکه به آن چه شنیده است سخن می گوید و از امور آینده به شما خبر می دهد ۵ در جای دیگر می فرماید: من از پدر خواهم خواست که او فار قلیطای دیگری به شما خواهد داد که تا ابد با شما باشد ۶ که این هم اشاره به نام حضرت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ است چرا که فار قلیطا در زبان سریانی یعنی کسی که بسیار ستوده است که معادل عربی احمد می باشد که در قرآن به آن اشاره شده است.

در تورات نیز می گوید: او کسی است که کلام خود را به دهانش خواهم گذاشت و هر آن چه به او امر فرمایم به ایشان (مردم) خواهد گفت.۷
اگر بشارت حضرت مسیح را با بشارت حضرت موسی جمع کنیم، خواهیم دید که این صفات اشاره به پیغمبری است که قرآن درباره اش می فرماید: «وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَى ـ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى ـ عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَى» ۸یعنی محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ از پیش خود سخن نمی گوید بلکه آن چه از جانب خداوند است که به او وحی شده و به او آموخته است خدای شدید القوی.

عیسی ـ علیه السلام ـ حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ را با عنوان «مسیا» یا «مسیح منتظر» یاد کرده است و در جواب عده ای که از وی سوال می کنند که تو کیستی؟ می گوید: به درستی که معجزاتی که خدا آن ها را به دست من ظاهر می کند، این که سخن می گویم به آن چه خدا می خواهد و نمی شمارم خود را مانند آن که از او سخن می رانید، زیرا که من لایق آن نیستم که بند های جرسوق و دوالهای نعل رسول الله را بگشایم که او را مسیا نامید، آن که پیش از من آفریده شد و زود است بعد از من بیاید و زود است بیاورد کلام حق را و نمی باشد آئین او را نهایتی.۹

در تورات حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ را به عنوان پیغمبر امّی معرفی کرده است آنجا که می گوید: بنی اسرائیل می دانند و می شناسند که پیغمبر امّی صاحب روحی الهامی و صاحب وحی است. یکی از علمای بزرگ یهود در کتاب خود «عصحیم» می نویسد: مقصود از پیغمبر امّی که در وحی فوق مذکور است حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ است که در عهد عبدالله سلام یهودی به رسالت مبعوث گردید۱۰ که در قرآن نیز به این عنوان اشاره شده است.

در جای دیگر می فرماید: محبوب من رویش سفید و سرخ قامت و درمیان ده هزار بیدق دار است سر او مثل زر خالص و طرّه های آویزانش مثل زاغ سیاه فامست، چشمانش مثل چشمان کبوتریکه نزد آب جاری بوده که در شیر شستشو یافته بردیف می نشیند، گونه هایش مثل چمن های ادویه جات طبله عطارانست، لب هایش مثل سوسنها که مرّ صافی می چکاند. دست هایش مثل انگشترین ذرین نصب شده به سنگهای ترشیش، و اندامش مثل عاج صیقلی مرصعّ به یاقوت کبود، ساق هایش مثل ستون های مرمر بر پا نموده بر پای های زرین و سیمایش مثل لبنان و برگزیده مثل درختان سرو آزاد است. دهانش شیرین است و تمامش محمد است. این است محبوب من.۱۱که مقصود از شیرینی دهان، حلاوت زبان و فصاحت و بلاغت و بیان شیوای آن حضرت است. تقریبا همه صفاتی که از زبان حضرت سلیمان در مورد پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نقل شده در منابع اسلامی درباره شمایل پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نیز نقل شده است.

بنابراین با توجه به این که کتب عهدین تفاوت زیادی با کتب اصلی دارند و تحریفات زیادی در آن ها صورت گرفته ولی هنوز هم مطالب فراوانی درباره خصوصیات و ویژگی های حضرت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نام و سیمایش، اجدادش و نوع نبوتش و خاتمیت آن حضرت و همچنین به جانشینان آن حضرت اشاراتی شده است.

در انجیل یوحنا باب 16 و آیه 18 می فرماید:                       «همانا نام مبارک او محمد است»۱۲

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

1ـ بشارات عهدین، محمد صادق، تهرانی.
2ـ انجیل برنابا، سردار کابلی.
3ـ انیس الاعلام فخرالاسلام (محمد صادق).

4ـ مجله مشکوه، شماره 22، غلام رضا دشتی رحمت آبادی.

۱. اعراف /157.
۲ صف /6.
۳. بقره /146.
۴. محمود بن الشریف، الادیان فی القرآن. قاهره، دار المعارف، ص 311.
۵. انجیل یوحنا، باب 16. آیه های 12و 13.
۶.یوحنا. 14: 16.
۷.سفر تثنیه، باب 18.
۸.نجم/3ـ5.
۹. انجیل برنابا، فصل 42.
۱۰.صادقی، محمد، بشارت عهدین، تهران، امید فردا، 1382ش، ص 40.
۱۱.همان، ص 44ـ45.
۱۲.بشارت عهدین، ص103.